Secrets of the Beehive

September

The sun shines high above
The sounds of laughter
The birds swoop down upon
The crosses of old grey churches
We say that we're in love
While secretly wishing for rain
Sipping coke and playing games
September's here again
September's here again

The Boy with the Gun

He knows well his wicked ways
A course of bitterness
A grudge held from his childhood days
As if life had loved him less
Reading down his list of names
He ticks them one by one
He points the barrel at the sky
Firing shots off at the sun
"I am the law and I am the King
I am the wisdom, listen to me sing"
He carves out the victim's names
In the wooden butt of the gun
He leans well back against the tree
He knows his Kingdom's come
He'll breath a sigh self satisfied
The work is in good hands
He shoots the coins into the air
And follows where the money lands
"I am the law and I am the King
I am the wisdom, listen to me sing"
He pauses at the city's edge
Of hellfire and of stone
He summons up the devil there
To give him courage of his own
He'll free the sinners of deceit
They'll hear his name and run
His justice is his own reward
Measured out beneath the sun
"I am the law and I am the King
I am the wisdom, listen to me sing"
And my name's on the gun

Maria

"Climb the stairs
And step into my dream house"
These words are yours, Maria
The waters warm (Hold me)
The table bare (Till the worst is past)
Until the summer nights return
Until we close our eyes
Maria, your every thought's my heartbeat
Maria, save a thought for me

Orpheus

Standing firm on this stony ground
The wind blows hard
Pulls these clothes around
I harbour all the same worries as most
The temptations to leave or to give up the ghost
I wrestle with an outlook on life
That shifts between darkness and shadowy light
I struggle with words for fear that they'll hear
But Orpheus sleeps on his back still dead to the world
Sunlight falls, my wings open wide
There's a beauty here I cannot deny
And bottles that tumble and crash on the stairs
Are just so many people I knew never cared
Down below on the wreck of the ship
Are a stronghold of pleasures I couldn't regret
But the baggage is swallowed up by the tide
As Orpheus keeps to his promise and stays by my side
Tell me, I've still a lot to learn
Understand, these fires never stop
Believe me, when this joke is tired of laughing
I will hear the promise of my Orpheus sing
Sleepers sleep as we row the boat
Just you the weather and I gave up hope
But all of the hurdles that fell in our laps
Were fuel for the fire and straw for our backs
Still the voices have stories to tell
Of the power struggles in heaven and hell
But we feel secure against such mighty dreams
As Orpheus sings of the promise tomorrow may bring
Tell me, I've still a lot to learn
Understand, these fires never stop
Please believe, when this joke is tired of laughing
I will hear the promise of my Orpheus sing

The Devil's Own

The night is dark and cold
The strong winds and the rain
Crack the branches upon my window
The devil beats his drum
Casting out his spell
Dragging all his own down into hell
The ticking of the clock
Inexorably goes on
The howling of the stray souls of heaven
The treasures of the cove
Where the traders stored their gold
Echo voices still dead to the world
Underneath the vine
Shaded by the leaves
I still hold you close to me
Beneath the open stars
Beneath the pillows and the sheets
I still hold you dear to me
The ticking of the clock
Surely sunrise won't be long
When darkness hides inside it's own shadow
The devil beats his drum
Casting out his name
Dragging all his own down into shame

When Poets Dreamed of Angels

She rises early from bed
Runs to the mirror
The bruises inflicted in moments of fury
He kneels beside her once more
Whispers a promise
"Next time I'll break every bone in your body"
And the well–wishers let the devil in
And if the river ran dry they'd deny it happening
As the card players deal their hands
From the bottom of te deck
Row upon row of feudal houses blown away
Medicine for the popular complaint
When the poets dreamed of Angels
What did they see?
History lined up in a flash at their backs
When the poets dreamed of Angels
What did they see?
The bishops and knights well placed to attack

Mother and Child

Shadows form knights and pawns
Upon the squares
Blood is drawn up from the well
Secret signs brought the crime
Right to your door
An innocent guilty as hell
Oh, the cot is open wide
Damp with milk and honey
Gone the mother and the child
In Jesus name
Should they be waiting there
On my return
I may run into their arms
Walking on a razor's edge
Unconcerned
Game is lost again
I'll never learn

Let the Happiness In

I'm waiting on the empty docks
Watching the ships come in
I'm waiting for the agony to stop
Oh, let the happiness in
I'm watching as the gulls all settle down
Upon the empty vessels
The faded whites of their wedding gowns
The songs of hopeless selflessness
The cold December Sun
A cold that blisters
The hands of a working man
Wasted
I'm waiting on the empty docks
Watching the ships roll in
I'm longing for the agony to stop
Oh, let the happiness in
Oh, let the happiness in
Listen to the waves against the rocks
I don't know where they've been
I'm waiting for the skies to open up
And let the happiness in
Oh, let the happiness in

Waterfront

On the banks of a sunset beach
Messages scratched in sand
Beneath a roaming home of stars
Young boys try their hand
A spanish harbouring of sorts
In Catalonian bars
They were pulled from a sinking ship
And saved for last
On the waterfront the rain
Is pouring in my heart
Here the memories come in waves
Raking in the lost and found of years
And though I'd like to laugh
At all the things that led me on
Somehow the stigma still remains
Watch the train steam full ahead
As it takes the bend
Empty carriages lose their tracks
And tumble to their end
So the world shrinks drop by drop
As the wine goes to your head
Swollen angels point and laugh
"This time your god is dead"
On the waterfront the rain
Is pouring in my heart
Here the memories come in waves
Raking in the lost and found of years
And though I'd like to laugh
At all the things that led me on
Somehow the stigma still remains
Is our love strong enough?

Forbidden Colours

The wounds on your hands never seem to heal
I thought all I needed was to believe
Here am I, a lifetime away from you
The blood of Christ, or the beat of my heart
My love wears forbidden colours
My life believes
Senseless years thunder by
Millions are willing to give their lives for you
Does nothing live on?
Learning to cope with feelings aroused in me
My hands in the soil, buried in side of myself
My love wears forbidden colours
My life believes in you once again
I'll go walking in circles
While doubting the very ground beneath me
Trying to show unquestioning faith in everything
Here am I, a lifetime away from you
The blood of Christ, or a change of heart
My love wears forbidden colours
My life believes
My love wears forbidden colours
My life believes in you once again

Wrzesień

Słońce świeci wysoko w górze
Dźwięk śmiechu
Ptaki zlatują na ziemię
Krzyże starych szarych kościołów
Mówimy że jesteśmy zakochani
Podczas gdy w duchu myślimy o deszczu
Dawkując koks i rozgrywając gry
Wrzesień znów nadszedł
Wrzesień znów nadszedł

Chłopiec z pistoletem

Znał dobrze swoje pokręcone drogi
Przekleństwo goryczy
Uraza trzymana od czasów dzieciństwa
Przeświadczenie, że życie kocha go mniej
Czyta powoli swoją listę imion
Odznaczając je po kolei
Wskazuje punkt na niebie
Strzela w stronę słońca
“Jestem prawem i jestem Królem
Jestem wiedzą, słuchaj mej pieśni”
Skreśla kolejno imiona ofiar
Na drewnianej kolbie broni
Skrada się powoli, walcząc z drzewami
Wie że jego Królestwo nadejdzie
Oddycha zadowolony
Robota jest w dobrych rękach
Wyrzuca monetę w powietrze
I podąża tam, gdzie pieniądz opada
“Jestem prawem i jestem Królem
Jestem wiedzą, słuchaj mej pieśni”
Zatrzymuje się na krawędzi miasta
Ognia piekielnego i kamieni
Wzywa diabła na swoje usługi
By dał mu własną odwagę
Uwalnia grzeszników podstępem
Słyszą jego imię i uciekają
Jego sprawiedliwość jest wspaniałą nagrodą
Celuje daleko powyżej słońca
“Jestem prawem i jestem Królem
Jestem wiedzą, słuchaj mej pieśni”
A moje imię jest na pistolecie

Maria

“Wejdź po schodach
Wstąp do domu moich snów”
To twoje słowa, Mario
Woda jest gorąca (Trzymaj mnie)
Stół ogołocony (Dopóki najgorsze nie przeminie)
Dopóki letnie noce nie powrócą
Dopóki nie zamkniemy oczu
Mario, każda twa myśl to uderzenie mego serca
Mario, zachowaj myśl dla mnie

Orfeusz

Stoi odważnie na kamiennej ziemi
Wiatr mocno dmie
Rozrzucając jego ubranie
Skrywam te same obawy co wszyscy
Pokusa by odejść lub poddać się duchom
Siłuję się, spoglądając na życie
Pełznące pomiędzy ciemnością a szarym światłem
Walczę ze słowami, bojąc się że oni je usłyszą
Ale Orfeusz śpi na swym boku ciągle martwy dla świata
Promienie słońca już gasną, me skrzydła rozwijam szeroko
Jest tu piękno, nie da się zaprzeczyć
I puste butelki, spadają, tłukąc się u stóp schodów
Jest tylu ludzi o których nigdy nie dbałem
Tam w dole, we wraku okrętu
To twierdza przyjemności których nie da się odmówić
Ale bagaż ucieka, unoszony przez fale
Gdy Orfeusz dotrzymuje obietnicy, zostając obok mnie
Powiedz, ciągle tylu rzeczy muszę się jeszcze nauczyć
Rozumiem, te ognie nigdy nie ustaną
Wierz mi, gdy ten żart zmęczy się śmiechem
Usłyszę pieśń mego Orfeusza
Śpiący śnią jeszcze gdy płyniemy łodzią
Tylko ty, pogoda i tracę już nadzieję
Ale cały ten bieg i każde jego okrążenie
Jest słomą i paliwem dla niesłabnącego ognia
Głosy wciąż mają swoje historie
O mocy zmagającej się w piekle i niebie
Ale my czujemy się bezpieczni przed snami o sile
Gdy Orfeusz śpiewa o tym, co może przynieść jutro
Powiedz, ciągle tylu rzeczy muszę się jeszcze nauczyć
Rozumiem, te ognie nigdy nie ustaną
Wierz mi, gdy ten żart zmęczy się śmiechem
Usłyszę pieśń mego Orfeusza

Własność diabła

Noc jest ciemna i zimna
Silny wiatr i deszcz
Zrywa gałęzie za moim oknem
Diabeł uderza w swój bęben
Rzuca czar
Zbierając wszystko co jego do piekła
Tykanie zegara
Nieprzerwanie idącego naprzód
Wycie zabłąkanych dusz niebios
Skarby zatoki
Gdzie handlarze zbierali swe złoto
Echo głosów ciągle ginie dla świata
Poniżej winorośli
Zakryte przez liście
Ciągle trzymam cię blisko mnie
Pomiędzy otwartymi gwiazdami
Pomiędzy poduszkami i prześcieradłem
Ciągle trzymam cię przy sobie, kochanie
Tykanie zegara
Zapewne słońce niedługo wstanie
Gdy ciemność schowa się pośród własnych cieni
Diabeł uderza w swój bęben
Wołając swe imię
Zbierając wszystko co jego na hańbę

Gdy poeci śnią o aniołach

Wstała wcześnie z łóżka
Podeszła do lustra
Szczotka przebiegła włosy w furii
Ukląkł przed nią ponownie
Szeptając swą obietnicę
“Następnym razem złamię każdą kośc w twoim ciele”
Diabeł usłyszał to nieme życzenie
I gdy rzeka wyschła zaprzeczyli temu, co się stało
Gdy gracze rozłożyli karty
Z wierzchu talii
Upadły kolejne rzędy średniowiecznych domów
Lekarstwo na popularną skargę
Gdy poeci śnią o aniołach
Co wtedy widzą?
Historia ukazuje się nagle w ich umysłach
Gdy poeci śnią o aniołach
Co wtedy widzą?
Biskupi i rycerze szykują się do ataku

Matka i dziecko

Cienie formują się w rycerzy i giermków
Na placach targowych i na ulicach
Krew spijana ze studni
Tajne znaki niosą zbronie
Prosto pod twe drzwi
Niewinny staje się winny jak piekło
Oh, dom jest szeroko otwarty
Przygnębienie wraz z mlekiem i miodem
Idzie do matki i dziecka
W imię Jezusa
Czy nie powinni czekać
Na mój powrót
Wbiegnę prosto w ich ramiona
Chodząc po ostrzach noży
Spokojny
Znów przegrałem
Nigdy się nie nauczę

Niech nadejdzie szczęście

Czekam w pustych dokach
Patrząc na wpływające statki
Czekam aż skończy się agonia
Oh, niech nadejdzie szczęście
Patrzę jak mewy siadają na ziemi
Na pustych łodziach
Wyblakła biel ich weselnych sukni
Pieśń beznadziejnej bezinteresowności
Zimne grudniowe słońce
Parzy ręce pracującego człowieka
Zmarnowane
Czekam w pustych dokach
Patrząc na wtaczające się statki
Pragnąc by skończyła się agonia
Oh, niech nadejdzie szczęście
Oh, niech nadejdzie szczęście
Słuchając fal bijących o skały
Nie wiem gdzie dotąd były
Czekam aż otworzą się niebiosa
I nadejdzie szczęście
Oh, niech nadejdzie szczęście

Wodny front

Na brzegu słonecznej plaży
Wiadomości wyryte w piasku
Pomiędzy domami wędrujących gwiazd
Młodzi chłopcy próbują swych sił
Hiszpańska kolonizacja
W katalońskich zagrodach
Wyciągnięto ich z tonących statków
I uratowano na wieczność
Na wodnym froncie deszcz
Pada w mim sercu
Tu wspomnienia nadchodzą falami
Grzebiąc w zagubionych i odnajdując po latach
I choć chciałbym się roześmiać
Do wszystkich rzeczy, które sprowadziły mnie tutaj
W jakiś sposób piętno ciągle zostaje
Spójrz jak pociąg rusza naprzód
Jak wchodzi w zakręt
Puste wagony gubią swe tory
Spadając w dół na spotkanie końca
Więc świat kurczy się kropla po kropli
Gdy wino uderza ci do głowy
Spuchnięty anioł wskazuje i śmieje się
“Tym razem twój bóg umarł”
Na wodnym froncie deszcz
Pada w mim sercu
Tu wspomnienia nadchodzą falami
Grzebiąc w zagubionych i odnajdując po latach
I choć chciałbym się roześmiać
Do wszystkich rzeczy, które sprowadziły mnie tutaj
W jakiś sposób piętno ciągle zostaje
Czy nasza miłość jest wystarczająco silna?

Zakazane kolory

Rany na twych rękach wydają się nie leczyć
Chociaż wszystko czego potrzebowałem to wiara
Oto jestem, oddalony o całe życie od Ciebie
Krew Chrystusa lub bicie mego serca
Moja miłość ubiera się w zakazane kolory
Moje życie wierzy
Bezsensowne żywoty wygrzmiewają
Miliony chciałyby dać swe istnienia za Ciebie
Czy nic już nie ożyje?
Ucząc się stawiać czoła uczuciom rosnącym we mnie
Moje ręce w ziemi, pogrzebane obok mego ciała
Moja miłość ubiera się w zakazane kolory
Moje życie wierzy w Ciebie ponownie
Będę chodził w kółko
Wątpiąc w grunt pod mymi stopami
Starając się bez pytania wierzyć we wszystko
Oto jestem, oddalony o całe życie od Ciebie
Krew Chrystusa lub zmiana serca
Moja miłość ubiera się w zakazane kolory
Moje życie wierzy
Moja miłość ubiera się w zakazane kolory
Moje życie wierzy w Ciebie ponownie